Συζητήσεις μεταξύ γονέων ατόμων με νευροαναπτυξιακές διαταραχές
Στο τζούντο, οι τεχνικές αυτοθυσίας απαιτούν από τον αθλητή να πέσει πρώτος, παραδίδοντας προσωρινά τη δική του ισορροπία για να ανατρέψει τον αντίπαλο.
Ως γονείς ατόμων με νευροαναπτυξιακές διαταραχές—όπως αυτισμό, νοητική αναπηρία, ΔΕΠΥ, επικοινωνιακές διαταραχές, κ.α.—βρισκόμαστε συχνά σε παρόμοια θέση: παραδίδουμε χρόνο, ενέργεια, προτεραιότητες, ακόμη και όνειρα—βγαίνουμε δηλαδή τελείως εκτός ισορροπίας—για να πετύχουμε κάτι που θεωρούμε πιο σημαντικό: μια ζωή με ποιότητα για τα παιδιά μας, στο τώρα και το μετά.
Βρίσκομαι σε διάλογο με την έννοια της αυτοθυσίας. Από τη μία, δυσφορώ με τον όρο· μου ακούγεται αβάσταχτος, μαρτυρικός, θρησκευτικός, άδικος. Από την άλλη... μήπως δεν χρειάζεται να είναι έτσι;
Αυτοθυσία που γίνεται αυτοκαταστροφικά δεν έχει νόημα. Όπως ο αθλητής του τζούντο χρειάζεται να αναπτύξει την τεχνική του για να μην τραυματίζεται, έτσι και εμείς, οι γονείς και φροντιστές, πρέπει να αναπτύξουμε τις τεχνικές μας ώστε, μέσα στις απαιτήσεις της φροντίδας, να διατηρούμε τη δική μας ευημερία.
Ποντκαστ
Μέσα από τις συζητήσεις με άλλους γονείς, στο πόντκαστ Τεχνικές Αυτοθυσίας εξερευνώ το πώς ισορροπούμε· πώς κάνουμε χώρο για τη φροντίδα των παιδιών μας χωρίς να αφανιζόμαστε. Κάνω ερωτήσεις και δίνω τον λόγο στους άλλους γονείς να μιλήσουν για την εμπειρία τους.
Μπλογκ
Το μπλογκ αυτού του ιστότοπου είναι ο χώρος όπου αφηγούμαι συμβάντα και σκέψεις που σχετίζονται με την αναπηρία του γιου μου, Μάρκου, και με το πώς τη βιώνουμε εμείς, οι γονείς και ο αδερφός του. Εδώ εκφράζω τις δικές μου απόψεις και βγάζω τα δικά μου συμπεράσματα.
Ο ιστότοπος αυτός είναι ένας χώρος όπου γονείς ατόμων με νευροαναπτυξιακές διαταραχές μοιραζόμαστε εμπειρίες, αναζητούμε νόημα και ανακαλύπτουμε τρόπους να παραμείνουμε ολόκληροι άνθρωποι, απολαμβάνοντας μια ουσιαστική ζωή μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Καλή ανάγνωση και καλή ακρόαση.